Τετάρτη 23 Απριλίου: Έλαβα από τα ίδια ωμά φύλλα κάνναβης τα οποία όμως έχουν υποστεί ζύμωση 4 ημερών σε θερμοκρασία δωματίου.
Εμπειρίες: Η ευαισθησία μου απλώθηκε και αγκάλιασε παλιές αναμνήσεις, φέρνοντας στο φως τις ευαίσθητες εκείνες πτυχές που δεν αντιλήφθηκα την πρώτη φορά. Αυτό είναι απίστευτο σκέφτηκα μέσα μου.. Αυτό σημαίνει πως οι μνήμες είναι αποθηκευμένες στα κύτταρά μου κατά ένα πρωτοφανή τρόπο.. Δείχνει ότι η μνήμη αποθηκεύτηκε με την ικανότητα να μεταφέρει υλικό το οποίο παραμένει σε μια ανενεργό κατάσταση, κάτι σαν να πέφτει σε χειμερία νάρκη.
Από τις πρώτες μεσημεριανές ώρες αισθάνομαι μια γλυκιά ζεστή ενέργεια.. σκεφτόμουν εμπειρίες από συναναστροφή μου με ανθρώπους που είναι εξαιρετικά ευαίσθητοι μα δεν το βγάζουν στην επιφάνεια, ακριβώς για τους ίδιους λόγους..
Και αμέσως μετά περιπλανήθηκε η σκέψη μου στις γυναίκες καρκίνους (που ανήκουν στο ζώδιο του Καρκίνου) και σκέφτηκα μέσα μου, ότι όταν κάποιος φέρεται με λεπτότητα προς αυτά τα άτομα, θα έχει την τύχη να τα δει να ανθίζουν.. και υπάρχει τόση ομορφιά σε κάτι τέτοιο.. καθώς απλώνεται και αγκαλιάζει όλες τις αισθήσεις. Είναι σαν ένα πολύ ευωδιαστό άνθος που θα παραμείνει ανθισμένο για μια μέρα.. μία μέρα είναι αρκετή για να μεταδώσει το αισθαντο-μήνυμα, το οποίο αιωρείται στο μεταίχμιο των στιγμών, αναπνέει στις σχισμές του χρόνου, έως ότου παραληφθεί από τον παραλήπτη.. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικό να αφοσιώνουμε χρόνο στην ανάπτυξη τέτοιων στιγμών, να αντιλαμβανόμαστε απτικά μέσω των λεπταισθητικών σωμάτων μας.. και υπάρχει τόση ομορφιά εκεί.. Είναι τόσο εκστατικά θαυμάσιο να μυρίζεις την ευωδία της ευαισθησίας στο κάθε τι γύρω σου, στο οτιδήποτε σε περιβάλλει, στο οποιοδήποτε πλάσμα δίπλα σου -- ανθρώπινο ή μη. Και ναι, επιλέγω να αναφερθώ στην θετική πλευρά της υπερευαισθησίας διότι έχει τόσο ισχυρή μεταλλαξιογόνο ενέργεια, που είναι σε θέση να αντισταθμίσει τα αρνητικά.
Δεν υπάρχει πιο υπέροχο συναίσθημα από το να αντιλαμβάνεται κάποιος τους λεπτούς κραδασμούς ενέργειας, να αντιλαμβάνεται την ίδια την ενέργεια σαν να μιλά με τους δικούς της ήχους, στην δική της γλώσσα.. Επικεντρώνω την προσοχή μου κάπου και.. αισθάνομαι τα διαφορετικά κύματα ενέργειας εστιάζοντας στην σκυλίτσα μου που κοιμάται και διαφορετική ενέργεια από τα τεμαχισμένα μέλη δέντρων τα οποία έδεσαν μαζί και τους μπογιάτισαν ένα χαμόγελο μετατρέποντάς τα σε τραπέζια. Γυρνώ τα μάτια μου ένα γύρο στο δωμάτιο, δεν υπάρχει κάτι που να μην είναι ξύλινο.. ζούμε περιστοιχιζόμενοι από τεμαχισμένα μέλη νεκρών οργανισμών, δέντρων.
Όπου εστιάζω την προσοχή μου αντιλαμβάνομαι τα δονητικά κύματα να αντηχούν πίσω.
Θα μπορούσε όλο αυτό να παράγεται στο μυαλό μου; Πώς θα μπορούσε το μυαλό να διεισδύσει σε τόσο λεπτότεχνα περιπλεκόμενες γιρλάντες συναισθημάτων; Μα δεν γίνεται.. ακριβώς διότι δεν έχουμε να κάνουμε με το μυαλό μα με την ψυχή.
Οπουδήποτε εστιάζει η προσοχή γίνεται μια πλατιά θάλασσα συναισθημάτων. Ω.. είναι τόσο όμορφο, σαν να ανθίζει οτιδήποτε τριγύρω και να βρίσκομαι ως αποδέκτης όλων αυτών των υπέροχων ενεργειών.. να με διαπερνούν ολόκληρο.. Ω!.. είναι μια αίσθηση απόλυτης χαράς και αρμονίας.
Εμπειρίες: Η ευαισθησία μου απλώθηκε και αγκάλιασε παλιές αναμνήσεις, φέρνοντας στο φως τις ευαίσθητες εκείνες πτυχές που δεν αντιλήφθηκα την πρώτη φορά. Αυτό είναι απίστευτο σκέφτηκα μέσα μου.. Αυτό σημαίνει πως οι μνήμες είναι αποθηκευμένες στα κύτταρά μου κατά ένα πρωτοφανή τρόπο.. Δείχνει ότι η μνήμη αποθηκεύτηκε με την ικανότητα να μεταφέρει υλικό το οποίο παραμένει σε μια ανενεργό κατάσταση, κάτι σαν να πέφτει σε χειμερία νάρκη.
Από τις πρώτες μεσημεριανές ώρες αισθάνομαι μια γλυκιά ζεστή ενέργεια.. σκεφτόμουν εμπειρίες από συναναστροφή μου με ανθρώπους που είναι εξαιρετικά ευαίσθητοι μα δεν το βγάζουν στην επιφάνεια, ακριβώς για τους ίδιους λόγους..
Και αμέσως μετά περιπλανήθηκε η σκέψη μου στις γυναίκες καρκίνους (που ανήκουν στο ζώδιο του Καρκίνου) και σκέφτηκα μέσα μου, ότι όταν κάποιος φέρεται με λεπτότητα προς αυτά τα άτομα, θα έχει την τύχη να τα δει να ανθίζουν.. και υπάρχει τόση ομορφιά σε κάτι τέτοιο.. καθώς απλώνεται και αγκαλιάζει όλες τις αισθήσεις. Είναι σαν ένα πολύ ευωδιαστό άνθος που θα παραμείνει ανθισμένο για μια μέρα.. μία μέρα είναι αρκετή για να μεταδώσει το αισθαντο-μήνυμα, το οποίο αιωρείται στο μεταίχμιο των στιγμών, αναπνέει στις σχισμές του χρόνου, έως ότου παραληφθεί από τον παραλήπτη.. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικό να αφοσιώνουμε χρόνο στην ανάπτυξη τέτοιων στιγμών, να αντιλαμβανόμαστε απτικά μέσω των λεπταισθητικών σωμάτων μας.. και υπάρχει τόση ομορφιά εκεί.. Είναι τόσο εκστατικά θαυμάσιο να μυρίζεις την ευωδία της ευαισθησίας στο κάθε τι γύρω σου, στο οτιδήποτε σε περιβάλλει, στο οποιοδήποτε πλάσμα δίπλα σου -- ανθρώπινο ή μη. Και ναι, επιλέγω να αναφερθώ στην θετική πλευρά της υπερευαισθησίας διότι έχει τόσο ισχυρή μεταλλαξιογόνο ενέργεια, που είναι σε θέση να αντισταθμίσει τα αρνητικά.
Δεν υπάρχει πιο υπέροχο συναίσθημα από το να αντιλαμβάνεται κάποιος τους λεπτούς κραδασμούς ενέργειας, να αντιλαμβάνεται την ίδια την ενέργεια σαν να μιλά με τους δικούς της ήχους, στην δική της γλώσσα.. Επικεντρώνω την προσοχή μου κάπου και.. αισθάνομαι τα διαφορετικά κύματα ενέργειας εστιάζοντας στην σκυλίτσα μου που κοιμάται και διαφορετική ενέργεια από τα τεμαχισμένα μέλη δέντρων τα οποία έδεσαν μαζί και τους μπογιάτισαν ένα χαμόγελο μετατρέποντάς τα σε τραπέζια. Γυρνώ τα μάτια μου ένα γύρο στο δωμάτιο, δεν υπάρχει κάτι που να μην είναι ξύλινο.. ζούμε περιστοιχιζόμενοι από τεμαχισμένα μέλη νεκρών οργανισμών, δέντρων.
Όπου εστιάζω την προσοχή μου αντιλαμβάνομαι τα δονητικά κύματα να αντηχούν πίσω.
Θα μπορούσε όλο αυτό να παράγεται στο μυαλό μου; Πώς θα μπορούσε το μυαλό να διεισδύσει σε τόσο λεπτότεχνα περιπλεκόμενες γιρλάντες συναισθημάτων; Μα δεν γίνεται.. ακριβώς διότι δεν έχουμε να κάνουμε με το μυαλό μα με την ψυχή.
Οπουδήποτε εστιάζει η προσοχή γίνεται μια πλατιά θάλασσα συναισθημάτων. Ω.. είναι τόσο όμορφο, σαν να ανθίζει οτιδήποτε τριγύρω και να βρίσκομαι ως αποδέκτης όλων αυτών των υπέροχων ενεργειών.. να με διαπερνούν ολόκληρο.. Ω!.. είναι μια αίσθηση απόλυτης χαράς και αρμονίας.
No comments:
Post a Comment