Σήμερα Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013 είχα την 2η εμπειρία με ωμά φύλλα κάνναβης τα οποία έλαβα το πρωί και κάποιες ώρες αργότερα προκάλεσαν την ανάκληση της ψιλοκυβίνης και ψιλοκίνης από τον οργανισμό μου, έπειτα από πάνω από δύο περίπου μήνες λήψης της τελευταίας (χαμηλής) δόσης ψιλοκυβίνης με τη μορφή σκληρώτιων. Και αυτή είναι η δεύτερη φορά. Για την πρώτη φορά δείτε: Ωμά Φύλλα Κάνναβης Ενισχύουν τις Μικροδόσεις Ψιλοκυβίνης. Η σημερινή εμπειρία ήταν πολύ δυνατή, θα έλεγα εφάμιλλη και σε κάποιες στιγμές πιο έντονα πνευματική σε σχέση με την εμπειρία μου λήψης κανονικής δόσης «μαγικών» μανιταριών ψιλοκυβίνης ένα χρόνο πριν, στις 31 Δεκεμβρίου 2012.
Σήμερα συνέβη μια αλυσιδωτή σειρά γεγονότων που εκτυλίχθηκαν πολύ όμορφα. Ήταν να παρευρεθώ σε κάποια συγκέντρωση σχετική με ωμοφαγία εδώ στη Χάγη σήμερα. Πήγα στο μέρος αλλά τελικά ήταν κάτι τελείως εμπορικού και διαφημιστικού χαρακτήρα, έκανα μια βόλτα στο κατάστημα και μετά πήρα το ποδήλατο και έφυγα. Το μέρος αυτό βρισκόταν λίγο πιο μακριά από το κέντρο σε σχέση με τη συνοικία που μένω. Ήταν μια όμορφη χειμωνιάτικη και ηλιόλουστη μέρα, αισθανόμουν όμορφα και θέλησα να κάνω ποδήλατο διαλέγοντας τους δρόμους εκείνους που με οδηγούν προς τον ήλιο. Αισθανόμουν την ανάγκη να προχωρώ και να βλέπω το φως του ήλιου μπροστά μου. Και καθώς έκανα ποδήλατο για λίγη ώρα, έπειτα βρέθηκα στο Ζάουντερ Παρκ (Zuiderpark). Και μου ήρθε στο νου η φορά που είχα λάβει την κανονική δόση ψιλοκυβίνης σε αυτό το πάρκο, ένα χρόνο πριν. Και θέλησα να επισκεφθώ το μέρος εκείνο. Κατευθύνθηκα βαθύτερα μέσα στο πάρκο με το ποδήλατο και έψαξα να βρω το μέρος που ήμουν εκείνη τη φορά.
Κάποια στιγμή έπειτα από αρκετή περιπλάνηση το βρήκα. Ήταν ένα χαρακτηριστικό και ιδιαίτερο μέρος (εικ.1 και 2). Υπήρχε ένα δέντρο εκεί που έκλινε προς τα μέσα προς τη λίμνη και λίγο πιο πέρα ένα άλλο μεγάλο δέντρο που είχε πέσει στο έδαφος και το απλωμένο ριζικό του σύστημα βρισκόταν εναέρια (εικ.3 αριστερά). Ένα άλλο δέντρο στη μέση έχει χοντρό κορμό και πολύ δυνατές και εξωτερικές ρίζες στη βάση του και ο κορμός του είναι καλυμμένος από πράσινη άλγη κάνοντάς το να μοιάζει σαν κάποια οντότητα που ήρθε εκτός του γήινου συστήματος (εικ.7). Αυτό το δέντρο είναι που έχει ένα μάτι και καθώς στεκόμουν σήμερα και το κοίταζα, αντιλήφθηκα -μου μεταδόθηκε η γνώση- ότι το μέρος αυτό είναι τελικά ένα ιδιαίτερο και ιερό μέρος για μένα. Αυτό το μέρος γίνεται ένα Φυσικό Ιερό που ανοίγει μια σχισμή στο γραμμικό χρόνο και εισέρχομαι σε διαφορετικές αντιληπτότητες και λεπτοσχιδείς πολύχρωμους κόσμους υψηλής δόνησης και νόησης. Τα δέντρα αυτά είναι πνεύματα με αρχαία γνώση, αυτό το αισθάνθηκα έντονα καθώς περπατούσα ανάμεσά τους, αισθανόμουν την ανώτερη ενέργειά και συνείδησή τους καθώς τα άγγιζα με τα χέρια μου και αυτά με τη σειρά τους μου μετέδιδαν την λεπτότερης και υψηλότερης δόνησης γνώση τους.
Λίγο πιο πέρα "γνώρισα" ακόμη ένα δέντρο με λεπτότερο κορμό αλλά και αυτός ήταν σύμμαχος. Στην πραγματικότητα, αισθάνθηκα αυτά τα τρία δέντρα (αυτό που κλίνει στη λίμνη, το δεύτερο που έχει το μάτι και το τρίτο που έχει πέσει στο έδαφος εικ.4 και 5) ως συμμάχους παύλα συμβούλους μου. Με οδηγούν στην αντίληψη ενός κόσμου τελείως διαφορετικού από όσο ποτέ είχα αντιληφθεί μέχρι τώρα.
Έτσι όπως είχα αγγίξει με τα δυο μου χέρια το μεσαίο δέντρο (αυτό με το μάτι, εικ.8) και έγειρα το κεφάλι μπροστά, αφέθηκα να με πάρει στον δικό του κόσμο και καθώς κοίταξα προς τα πάνω προς τα πολλά πλεγμένα γυμνά κλαδιά του (εικ.9), ανυψωνόμουν, συνέχισα να ανυψώνομαι προς τα επάνω και ξεπέρασα το γήινο φλοιό και συνέχιζα να ανυψώνομαι και μέσα σε αυτό το ταξίδι μου, διέσχιζα και προχωρούσα στην τομή των διαστάσεων και καθώς ανυψωνόμουν οι κόσμοι έφευγαν αριστερά και δεξιά ανοίγοντάς μου χώρο να περάσω, ολόκληροι κόσμοι με τους δικούς τους φυσικούς νόμους και τις θεϊκές οντότητες. Όλα αυτά καθώς εγώ (η συνείδησή μου), ταξίδευε ανάμεσα στις διαστάσεις, οι οποίες είναι σαν τα πέπλα ενός κρεμμυδιού, πολλαπλές και σε πολύ μικρή απόσταση μεταξύ τους, και μέσα σε αυτές κόσμοι ολόκληροι, όπως εδώ, αλλά ο καθένας και μια διαφορετική πολυεπίπεδη εμπειρία. Και σε εκείνες τις "πολιτείες της ψυχής" "είδα" ότι ίσως εδώ στη Γή η ενέργεια της Αγάπης είναι η ισχυρότερη δύναμη που υπάρχει, αλλά πιθανόν σε άλλους κόσμους υπάρχει κάτι ανώτερο και από την Αγάπη και οι οντότητες που ζουν εκεί είναι τόσο διάφανες και κρυστάλλινα καθάριες εκεί.
Και σε κάποια στιγμή αισθάνθηκα ότι απλώνεται εντός μου ένα πράσινο σμαραγδί χρώμα, διάφανο και ενεργειακό και σιγά-σιγά απλώθηκε και κάλυψε όλο το σώμα μου και περιβαλλόμουν τώρα από ένα ενεργειακό αυγό σε χρώμα του σμαραγδιού και η συνείδησή μου είχε εκλεπτυνθεί τόσο, αισθανόμουν ότι δεν "πατάω" κάτω στα γήινα και ότι είμαι ένας ταξιδιώτης εδώ, ήταν πολύ ιδιαίτερη αυτή η αίσθηση και πολύ έντονη.
Από κάποιο σημείο και μετά ξεκίνησα να ηχογραφώ και παρακάτω είναι ένα μικρό ηχητικό απόσπασμα:
Ω!... ήταν πολύ πρωτόγνωρα ισχυρή αυτή η εμπειρία και μάλιστα χωρίς να έχω λάβει καν ψιλοκυβίνη. Απλώς και μόνο έγινε ανάκληση της ψιλοκυβίνης που υπήρχε στον οργανισμό μου από το παρελθόν (μιλάμε για μικρογραμμάρια και ένα γραμμάριο η τελευταία-πριν δυο μήνες). Η ανάκληση της αποθηκευμένης στον οργανισμό μου ψιλοκυβίνης έγινε με τη βοήθεια της τετραϋδροκανναβινόλης (THC) από τα ωμά φύλλα κάναβης που κατανάλωσα το πρωί.
Υπάρχει... ανοίγεται σίγουρα ένα μονοπάτι προς αυτή την πρωτοφανή σχέση της τετραϋδροκανναβινόλης με την ψυλοκυβίνη όπως συνάγεται από τις εμπειρίες μου και θα επανέλθω με νεότερο άρθρο σχετικά με αυτή την ιδιαίτερη σχέση της ψιλοκυβίνης στον οργανισμό σε σχέση με την τετραϋδροκανναβινόλη.
Σήμερα συνέβη μια αλυσιδωτή σειρά γεγονότων που εκτυλίχθηκαν πολύ όμορφα. Ήταν να παρευρεθώ σε κάποια συγκέντρωση σχετική με ωμοφαγία εδώ στη Χάγη σήμερα. Πήγα στο μέρος αλλά τελικά ήταν κάτι τελείως εμπορικού και διαφημιστικού χαρακτήρα, έκανα μια βόλτα στο κατάστημα και μετά πήρα το ποδήλατο και έφυγα. Το μέρος αυτό βρισκόταν λίγο πιο μακριά από το κέντρο σε σχέση με τη συνοικία που μένω. Ήταν μια όμορφη χειμωνιάτικη και ηλιόλουστη μέρα, αισθανόμουν όμορφα και θέλησα να κάνω ποδήλατο διαλέγοντας τους δρόμους εκείνους που με οδηγούν προς τον ήλιο. Αισθανόμουν την ανάγκη να προχωρώ και να βλέπω το φως του ήλιου μπροστά μου. Και καθώς έκανα ποδήλατο για λίγη ώρα, έπειτα βρέθηκα στο Ζάουντερ Παρκ (Zuiderpark). Και μου ήρθε στο νου η φορά που είχα λάβει την κανονική δόση ψιλοκυβίνης σε αυτό το πάρκο, ένα χρόνο πριν. Και θέλησα να επισκεφθώ το μέρος εκείνο. Κατευθύνθηκα βαθύτερα μέσα στο πάρκο με το ποδήλατο και έψαξα να βρω το μέρος που ήμουν εκείνη τη φορά.
  |
| εικ. 1 και 2 |
  |
| εικ. 3 και 4 |
Έτσι όπως είχα αγγίξει με τα δυο μου χέρια το μεσαίο δέντρο (αυτό με το μάτι, εικ.8) και έγειρα το κεφάλι μπροστά, αφέθηκα να με πάρει στον δικό του κόσμο και καθώς κοίταξα προς τα πάνω προς τα πολλά πλεγμένα γυμνά κλαδιά του (εικ.9), ανυψωνόμουν, συνέχισα να ανυψώνομαι προς τα επάνω και ξεπέρασα το γήινο φλοιό και συνέχιζα να ανυψώνομαι και μέσα σε αυτό το ταξίδι μου, διέσχιζα και προχωρούσα στην τομή των διαστάσεων και καθώς ανυψωνόμουν οι κόσμοι έφευγαν αριστερά και δεξιά ανοίγοντάς μου χώρο να περάσω, ολόκληροι κόσμοι με τους δικούς τους φυσικούς νόμους και τις θεϊκές οντότητες. Όλα αυτά καθώς εγώ (η συνείδησή μου), ταξίδευε ανάμεσα στις διαστάσεις, οι οποίες είναι σαν τα πέπλα ενός κρεμμυδιού, πολλαπλές και σε πολύ μικρή απόσταση μεταξύ τους, και μέσα σε αυτές κόσμοι ολόκληροι, όπως εδώ, αλλά ο καθένας και μια διαφορετική πολυεπίπεδη εμπειρία. Και σε εκείνες τις "πολιτείες της ψυχής" "είδα" ότι ίσως εδώ στη Γή η ενέργεια της Αγάπης είναι η ισχυρότερη δύναμη που υπάρχει, αλλά πιθανόν σε άλλους κόσμους υπάρχει κάτι ανώτερο και από την Αγάπη και οι οντότητες που ζουν εκεί είναι τόσο διάφανες και κρυστάλλινα καθάριες εκεί.
Και σε κάποια στιγμή αισθάνθηκα ότι απλώνεται εντός μου ένα πράσινο σμαραγδί χρώμα, διάφανο και ενεργειακό και σιγά-σιγά απλώθηκε και κάλυψε όλο το σώμα μου και περιβαλλόμουν τώρα από ένα ενεργειακό αυγό σε χρώμα του σμαραγδιού και η συνείδησή μου είχε εκλεπτυνθεί τόσο, αισθανόμουν ότι δεν "πατάω" κάτω στα γήινα και ότι είμαι ένας ταξιδιώτης εδώ, ήταν πολύ ιδιαίτερη αυτή η αίσθηση και πολύ έντονη.
      |
| εικ. 5 έως και 10 |
Από κάποιο σημείο και μετά ξεκίνησα να ηχογραφώ και παρακάτω είναι ένα μικρό ηχητικό απόσπασμα:
Ω!... ήταν πολύ πρωτόγνωρα ισχυρή αυτή η εμπειρία και μάλιστα χωρίς να έχω λάβει καν ψιλοκυβίνη. Απλώς και μόνο έγινε ανάκληση της ψιλοκυβίνης που υπήρχε στον οργανισμό μου από το παρελθόν (μιλάμε για μικρογραμμάρια και ένα γραμμάριο η τελευταία-πριν δυο μήνες). Η ανάκληση της αποθηκευμένης στον οργανισμό μου ψιλοκυβίνης έγινε με τη βοήθεια της τετραϋδροκανναβινόλης (THC) από τα ωμά φύλλα κάναβης που κατανάλωσα το πρωί.
Υπάρχει... ανοίγεται σίγουρα ένα μονοπάτι προς αυτή την πρωτοφανή σχέση της τετραϋδροκανναβινόλης με την ψυλοκυβίνη όπως συνάγεται από τις εμπειρίες μου και θα επανέλθω με νεότερο άρθρο σχετικά με αυτή την ιδιαίτερη σχέση της ψιλοκυβίνης στον οργανισμό σε σχέση με την τετραϋδροκανναβινόλη.
No comments:
Post a Comment